Nawigacja po blogu

Kategorie blogów

Zobacz wszystkie kategorie

Szukaj w blogu

Najnowsze posty

Zobacz wszystkie najnowsze posty

Wyróżnione posty

Zobacz wszystkie polecane posty

Popularne posty

Zobacz wszystkie popularne posty

Hoodoo – duchowa praktyka wyzwalająca niewolników

 

Co to jest Hoodoo?

Hoodoo to duchowa tradycja religijna stworzona przez zniewolonych Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych i inspirowana praktykami religijnymi Afryki Środkowej i Zachodniej. Praktyki te obejmują leczenie ziołami, oddawanie czci dla afrykańskich przodków, taniec w kręgu w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (Ring Shout), zanurzanie się w wodzie, muzykę sakralną, opętanie przez ducha, wróżenie i używanie amuletów w celu duchowej ochrony przed krzywdą fizyczną. Wiele z tych praktyk religijnych z Afryki Środkowej i Zachodniej zostało przywiezionych do Ameryki Północnej podczas transatlantyckiego handlu niewolnikami.

Jaka jest etymologia słowa Hoodoo?

Pierwsza dokumentacja słowa Hoodoo w języku angielskim pojawiła się w 1870 roku. Jego pochodzenie jest niejasne, ale uważa się, że powstało jako alternacja słowa voodoo - słowa odnoszącego się do boskości i ducha. Słowo Hoodoo oznacza pracę z duchami. Według Paschala Berverly Randolpha słowo Hoodoo jest dialektem afrykańskim. Pochodzenie słowa Hoodoo i innych słów związanych z praktyką zostało wyśledzone w Zatoce Beninu i Senegambii.

Jak rysuje się Historia Hoodoo?

Zniewoleni Afrykanie byli często zmuszani do chrześcijaństwa po przybyciu do Ameryki Północnej. Synchronizacja afrykańskich praktyk z religią chrześcijańską stworzyła Hoodoo wśród zniewolonych Afroamerykanów. Kodeksy niewolników nie pozwalały na duże zgromadzenia wolnych lub zniewolonych Czarnych, a dla Afroamerykanów praktykowanie tradycji z Afryki było przestępstwem. W rezultacie niektóre praktyki Hoodoo zostały ukryte w afroamerykańskich kościołach, tworząc unikalną markę chrześcijaństwa, która łączyła afrykańskie tradycje, nazywaną afrochrześcijaństwem lub afroamerykańskim chrześcijaństwem. Po wojnie domowej wiele z tych afrykańskich praktyk religijnych przetrwało w Hoodoo i stało się duchową praktyką, która trwa do dziś w społecznościach afroamerykańskich. Hoodoo stanowiło formę oporu przeciwko niewolnictwu. Wierzono, że moc Boga poprzez rytuały Hoodoo uwolni niewolników.

Jakie są symbole Hoodoo?

Co to jest kosmogram Kongo?

Starożytne wierzenia i praktyki duchowe Kongo są obecne w Hoodoo, jest to na przykład kosmogram Kongo. Podstawową formą kosmogramu Kongo jest prosty krzyż z jedną linią. Symbolizuje wschód słońca na wschodzie, zachód słońca na zachodzie i reprezentuje kosmiczne energie. Pozioma linia w kosmogramie Kongo reprezentuje granicę pomiędzy światem fizycznym (królestwo żywych) a światem duchowym (królestwo przodków). Pionowa linia to droga duchowej mocy od Boga na górze do królestwa zmarłych poniżej, gdzie przebywają przodkowie. Na linii horyzontalnej znajduje się wodna przepaść, która oddziela dwa światy fizyczny i duchowy, a zatem "element" wody odgrywa rolę w duchowości Afroamerykanów. Symbol krzyża z kosmogramu Kongo ma fizyczną formę w Hoodoo zwaną skrzyżowaniem, gdzie przeprowadza się rytuały Hoodoo w celu komunikacji z duchami i zdjęcia klątwy.

Duchy wodne

 Duchy wodne, zwane Simbi, są również czczone w Hoodoo. Zniewoleni Afrykanie modlili się do ducha wody, a nie do chrześcijańskiego Boga, kiedy chrzcili członków kościoła.

Wiązki nkisi

W 1998 roku w zabytkowym domu w Annapolis w stanie Maryland archeolodzy odkopali artefakty Hoodoo. Znaleziono przedmioty używane przez zniewolonych Afrykanów do kontrolowania duchów poprzez umieszczanie ich wewnątrz skrytek. Miało to na celu ochronę obszaru lub przyniesie szkody właścicielom niewolników. Wielkim odkryciem były wiązki nkisi - fizyczne obiekty, w który wciela się duch. Przedmioty, które dla ludności afroamerykańskiej w Wirginii i Maryland miały moc duchową, takie jak monety, kryształy, korzenie, ścinki paznokci, pazury krabów, koraliki, żelazo, kości składano razem wewnątrz wiązki, aby wyczarować określony rezultat w celu ochrony lub uzdrowienia.

Worek mooyo

Słowo mooyo oznacza, że naturalne składniki mają swojego własnego ducha, który może być wykorzystany w woreczkach moyoo, aby przynieść szczęście i ochronę. Woreczek ten wywodzi się z Bantu-Kongo minkisi, a minkisi to sytuacja, gdy duch lub duchy zamieszkują przedmiot stworzony ręcznie przez osobę. Różne przedmioty są umieszczane wewnątrz torby, aby nadać jej konkretnego ducha lub zadanie do wykonania. Worki najczęściej wypełniane są przez uzdrowiciela duchowego Nganga ziemią cmentarną, ziołami, korzeniami i innymi materiałami.

Laski zaklęć

Inne praktyki Bantu-Kongo obecne w Hoodoo to używanie lasek do zaklinania. Laski zaklęć są ozdobione konkretnymi przedmiotami, aby wyczarować określone rezultaty i zaklinać duchy. Te rytualne laski nazywane są w Hoodoo conjure canes mają moc uzdrawiającą.

Drzewo butelkowe Hoodoo

Duchowe zabezpieczenia Bakongo wpłynęły na afroamerykańskie dekoracje podwórek. W Afryce Środkowej ludzie Bantu-Kongo dekorowali swoje podwórka i wejścia do drzwi koszami i połamanymi błyszczącymi przedmiotami, aby chronić się przed złymi duchami i złodziejami. Z tej praktyki wywodzi się drzewo butelkowe w Hoodoo. Na całym amerykańskim Południu w dzielnicach afroamerykańskich są domy, które mają drzewa butelkowe i kosze umieszczone przy wejściach do drzwi dla duchowej ochrony przed czarami i złymi duchami.

Czy nadal praktykuje się Hoodoo?

Dziś Hoodoo pozostaje w praktyce, aby służyć innym i wpływać na wydarzenia życiowe w połączeniu z przodkami i duchami. Rytuały odbywają się zazwyczaj prywatnie, ale są różne miejsca, które odczytują lub pomagają w rytuale. Na przykład W Stanach Zjednoczonych sesje Hoodoo są wciąż prowadzone w języku angielskim, a praktykujący Hoodoo zaklinają swoją magię. Praktyk używa również tekstu z biblijnej Księgi Psalmów, ale nie prowadzi sesji w imię Jezusa. Wzywa on raczej świętych lub inne osoby, aby pomogły w użyciu korzeni i innych talizmanów używanych podczas ceremonii. Ponieważ Hoodoo nie jest religią, nie posiada żadnych dokumentów, które można by przekazać. Zamiast tego, praktykujący przekazują swoje moce własnym potomkom.

Jaka jest różnica między Hoodoo a Voodoo?

Różnica leży przede wszystkim w pochodzeniu. Praktyka Voodoo powstała po raz pierwszy na Haiti, a Hoodoo w Afryce. Wyznawcy Voodoo wierzą w wszechmocnego i niepoznawalnego Najwyższego Stwórcę o imieniu Bondye, co dosłownie oznacza "dobry Bóg". Generalnie nabożeństwo Voodoo będzie prowadzone w języku kreolskim, haitańskim, francuskim dialekcie natomiast ceremonie Hoodoo odprawiane są zazwyczaj w języku angielskim. Wielu ludzi wierzy, że Voodoo było pierwotną religią, a Hoodoo stało się denominacją w taki sam sposób, w jaki metodyści, luteranie, baptyści i inni stali się denominacjami protestanckiego chrześcijaństwa. Chociaż ogół społeczeństwa ma tendencję do patrzenia na Voodoo i Hoodoo jak na zwykły przesąd, dość duża część ludzi, zlokalizowana głównie w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych nieugięcie trzyma się jednego z tych systemów wierzeń.

 
Czy ten wpis na blogu był dla Ciebie pomocny?
Opublikowany w: Pozostałe

Zostaw komentarz

Powiązane posty